Краткий русско-польский и польско-русский политехнический словарь (польско-русская часть)./ Издание третье исправленное и дополненное., Warszawa: Wydawnictwa naukowo-techniczne. Г. Гловацкая , М. Мартин . 1973.
szlifowanie — n I rzecz. od szlifować Poddać coś szlifowaniu … Słownik języka polskiego
bezkłowy — ∆ techn. Szlifierka bezkłowa «szlifierka do obróbki powierzchni metali, w której obrabiany przedmiot umocowuje się nie w kłach, lecz pomiędzy obracającymi się tarczami» ∆ Szlifowanie bezkłowe «szlifowanie za pomocą szlifierki bezkłowej» … Słownik języka polskiego
РЕЛЬСОШЛИФОВКА — зачистка сварных швов и наплавленных концов рельсов, крестовин и остряков стрелочных переводов (Болгарский язык; Български) шлифоване на релси (Чешский язык; Čeština) broušení kolejí (Немецкий язык; Deutsch) Schienenschleifen (Венгерский язык;… … Строительный словарь
ШЛИФОВАНИЕ — [ШЛИФОВКА] чистовая обработка поверхностей элементов или деталей конструкций, машин и т.д. абразивным инструментом (Болгарский язык; Български) шлифоване (Чешский язык; Čeština) broušení (Немецкий язык; Deutsch) Schleifen; Schliff (Венгерский… … Строительный словарь
doszlifować — dk IV, doszlifowaćfuję, doszlifowaćfujesz, doszlifowaćfuj, doszlifowaćował, doszlifowaćowany doszlifowywać ndk VIIIa, doszlifowaćowuję, doszlifowaćowujesz, doszlifowaćowuj, doszlifowaćywał, doszlifowaćywany 1. «dokończyć szlifowania» 2.… … Słownik języka polskiego
obrobić — dk VIa, obrobićbię, obrobićbisz, obrobićrób, obrobićbił, obrobićbiony obrabiać ndk I, obrobićam, obrobićasz, obrobićają, obrobićaj, obrobićał, obrobićany 1. «nadać czemuś zamierzony kształt, wygląd przez ciosanie, gładzenie, szlifowanie itp.»… … Słownik języka polskiego
oszlifować — dk IV, oszlifowaćfuję, oszlifowaćfujesz, oszlifowaćfuj, oszlifowaćował, oszlifowaćowany «wypolerować, wygładzić powierzchnię czegoś, nadać odpowiedni kształt przez szlifowanie» Oszlifować nóż. Oszlifowane diamenty … Słownik języka polskiego
szlif — m IV, D. u, Ms. szliffie; lm M. y «sposób wygładzania, szlifowania drogich kamieni; określony kształt nadawany kamieniom szlachetnym przez szlifowanie; połysk wydobyty z kamienia szlachetnego dzięki szlifowaniu» Szlif wypukły, płaski. Szmaragd,… … Słownik języka polskiego
szlifierka — ż III, CMs. szlifierkarce 1. lm D. szlifierkarek «obrabiarka do szlifowania metali lub innych materiałów (np. szkła, minerałów, tworzyw sztucznych, drewna) zaopatrzona w ściernice lub taśmy ścierne» Szlifierka do metali, do kamieni szlachetnych.… … Słownik języka polskiego
wyszlifować — dk IV, wyszlifowaćfuję, wyszlifowaćfujesz, wyszlifowaćfuj, wyszlifowaćował, wyszlifowaćowany wyszlifowywać ndk VIIIa, wyszlifowaćowuję, wyszlifowaćowujesz, wyszlifowaćowuj, wyszlifowaćywał, wyszlifowaćywany «nadać czemuś odpowiedni kształt przez… … Słownik języka polskiego
cylinder — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. cylinderdra, Mc. cylinderdrze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} walcowaty otwór w kadłubie maszyny tłokowej (silnika, sprężarki, pompy itd.), w którym porusza się, odpowiednio… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
